viernes, 27 de mayo de 2011

AS MENTIRAS DE CARLITOS

       
         Esta vez apetéceme facer un comentario sobre un novo literato que o pobo da Guarda ten espectante para homenaxear en próximo ano no día das letras galegas.

        Dunha sagacidad poucas veces coñecida, dícese sabedor de innumerables cuestións ás que chama "As verdades de Carlos" claro que, se é certo que están no seu coñecemento tantas "verdades", cabe que nos cuestionemos cal era o seu papel nesas historias, eu creo que sería algo así como "cómplice ou encubridor", co cal a súa responsabilidade ante os feitos sería algunha, non é certo?

       Outra cuestión interesante é o pseudónimo elixido, "Carlos" e a súa imaxe, a de "Carlitos, o da serie de Snoopy". Din que o subconsciente aflora irremediablemente, e en especial cando atravesamos algunhas crises, tal é o caso do que falo.
 
       A persoa en cuestión, sentiuse atraída por un personaxe como Carlitos, un neno problemático e cun gran complexo de inferioridade que é o perdedor por antonomasia, condición exemplificada pola súa marca perfecta de derrotas no béisbol. Tras a súa fachada inocente, o mundo de Carlitos está cheo de ansiedades, medos e frustracións. Converteuse co tempo na sombra doutro personaxe que polas súas características foi atrapando o interese da sociedade, Snoopy, quen intelixente e sagaz, soubo captar a atención de todos os seus seguidores. Carlitos, ese neno tímido e inseguro ao que as cousas non lle saen ben, converteuse así no eterno perdedor.

       A identificación do autor das notas, có personaxe de historieta, débese supostamente a que ambos teñen detalles en común como, infantilismo, capacidade de vivir á sombra doutros, saberse perdedores en todos os ámbitos, complexo de inferioridade, ansiedades, medos, frustracións, etc...

       Corren tamén rumores e da contorna máis próxima á persoa en cuestión, que o mencionado Carlos é en verdade, a sombra dun ex edil ao que agora, logo de longos anos de sociedade e dunha novelada ruptura, decidiu atacar por cuestións persoais.


       Dita señora confunde desde fai tempo ao Mosquito Capón con ese señor edil e a pesar de haberlle explicado en reiteradas ocasións que NON somos a mesma persoa, parece non comprendelo...(parecido a Carlitos, non se entera).

       Quero aclararlle por enésima vez, que Mosquito Capón só hai un, sen apuntadores, nin letristas, nin nada que se lle pareza, NON ME FAN FALTA, sei facer o meu traballo de picar, moi ben SÓ, é máis, non creo que o Sr en cuestión fose capaz de facer escritos có meu estilo, polo que sei, coñécellelo por ser moi pouco diplomático á hora de pronunciarse, e de escribir de modo un tanto aburrido.

       Sra Carlos:  Pediríalle que deixase de utilizar o meu nome para atacar ao ex edil en cuestión, e que se sente en condiciónes de facelo, fágao como se debe, atacando a quen corresponda e non utilizando o meu nome para iso, sabe moi ben como se chama ese señor xa que vostede elixiuno para ser parte da súa familia, e non é precisamente MOSQUITO CAPÓN.

       En canto a Mosquito Pai e Mosquita Pupila, coñezo a ambas  persoas ás que se refire en forma peyorativa, a pesar de que non os recoñezo como Pai e Pupila, estará neles deixarse ofender gratuitamente por vostede cos comentarios soeces, barriobaixeros e infantís aos que nos ten afeitos, no que a min respecta, como non son eles  da familia Mosquito, tanto me ten, son maiorciños e saberán como actuar con respecto a vostede cando o crean conveniente.

Finalmente dicir, que Carlitos non deixa de ser máis que un PERSONAXE DUNHA TIRA CÓMICA.

2 comentarios:

Anónimo dijo...

ESTE CARLOS SEA SEÑORA OU SEÑOR,E DESPRECIABLE BOCAZAS,COMO NON CHEGABA COA PANDA DE IMPRESENTABLES QUE TEMOS DENTRO DO CONCELLO,SALTA AHORA ESTE DESPRECIABLE PERSOAXE,CON POUCO CEREBRO E LINGUA DE PECORA ESCUPINDO VERDADES FALSARIAS EN VARIAS PAXINAS,COLGANDO COMENTARIOS ATA NO FACEBOOK COBARDEMENTE AGACHADO TRAS UN MONECO DE COMIC SIN DAR CARA
ANA

Tormenta dijo...

Boa Entrada mosquito! a esta persona por chamarlle algo,tamén fixen referencia no blog, é increible e Parece mentira que haxa personas de este tipo, que viven dunha persona, a sombra, vivindo como ladillas, e cando se lle acaba a sangre, e xa lle comeron unha parte, en vez de agradecer o ganado ata o momento, agradeceno de esta forma, é mais que triste. Felicitote polo teu traballo mosquito, e tamén decir qe ante inxustizas asi, ai qe alzar a voz, xa que un blog non é para escribir injurias, atacar a persoas entre outras cousas...Qe vergoña!
Un saúdo de Tormenta, Mosquito Capón. E sigue asi coa túa labor. Aqui tes unha seguidora máis.