QUÉ PASA COA DEMOCRACIA???

Nalgúns medios de prensa non se fala ou se fala pestes do importantisimo momento histórico que está vivindo España, ao meu modesto entender o máis importante logo da transición á Democracia organizada e representativa.

É esta unha toma de conciencia do significado real da Democracia Directa, que non é nin máis nin menos que o Poder da Xente, manifestado pacíficamente, pero en mans dos seus verdadeiros donos, O POBO, xa que os nosos representantes ou "contratados lexitimamente" para realizar aqueles acordos para os cales votámolos, parece que non cumpren as súas funcións defendendo os nosos intereses, senón algúns outros que lles reditúan máis...

En España temos unha Monarquía Constitucional dende 1975, onde o noso Rei é o xefe de Estado, é dicir, a máxima autoridade e quen en principio representa a unidade e a continuidade ante o Estado mesmo e o mundo.
 Neste momento en que o pobo é vapuleado, ninguneado, empobrecido ao extremo de ter 4 millóns de españois en paro, estafado polas súas cúpulas políticas nas súas ilusións, hipotecados os seus futuros e o dos seus fillos, humillados ao quitarlles un dos seus primeiros dereitos como ser humano digno, que é o dereito ao traballo e a vivenda, onde está o noso REI??
Non debería saír á palestra contra este ataque que está sufrindo O seu POBO?

En ocasión do 23-F, o rei ocupou o seu sitio dignamente para orgullo de todos os que o respectamos como Rei de TODOS os Españois, agora queremos volvelo a ver actuar en defensa de todos nós como máxima autoridade que é....

O 19 de xuño a xente comezou a exteriorizar a toma de conciencia do seu poder e os seus dereitos, tomou as rúas mostrando a brecha aberta entre o malestar social e as políticas nas institucións, a indignación superou todos os cálculos

As e os indignados sinalaron sen ambigüidades a aqueles que han claudicado fronte aos "mercados" e que, esixindo políticas de recortes, non llas aplicaron a se mesmos.

Cando o poder financeiro ponse por encima da propia capacidade soberana, cando os gobernos esquilman os dereitos laborais, cando destrúen o dereito a unha sanidade e educación de calidade, cando a vivenda convértese nun privilexio, cando o sistema político é en esencia corrupto, cando a resposta aos problemas do sistema é a violencia policial, cando deciden sobre o teu futuro e do dos teus fillos sen terche en conta, cando co teu diñeiro sostense unha crise bancaria e ti acabas na rúa por non pagar a túa hipoteca, cando os sindicatos deberían saír en defensa dos teus dereitos laborais e convértense en lacayos subvencionados do goberno... seica non cres que é hora de loitar pola dignidade do pais, pola dignidade dos cidadáns, pola túa dignidade?

O 19-J marcou un punto de inflexión que culmina a primeira fase aberta co 15-M e prepara a seguinte etapa dun movemento que non fixo máis que empezar.

Estase intentado xestar un mundo onde as persoas e a natureza estean por encima dos intereses económicos, e como sempre, a mocidade tomando a iniciativa ante as crises, cada un de nós deberá agora situarse e decidir se quere seguir vivindo como unha sombra humana ou como unha persoa libre e responsable da súa liberdade...